Çocuk İstismarı ve İhmali

Çocuk İstismarı ve ihmali: Çocuk istismarı birçok farklı açıdan karşımıza çıkmaktadır. Fiziksel, duygusal ve cinsel olmak üzere üç temel kategoriye indirgenebilir. Çocuk ihmali de istismarın bir çeşidi diyebiliriz. Çocuğa yönelik yapılan tüm bu istismarların sonuçları çocukluk dönemi travmalarını oluşturmaktadır. İstismar, fiili fiziksel tacizden psikolojik kötü muameleye kadar çeşitli şekillerde olabiliyorken Amerika Birleşik Devletleri’nde her yıl yaklaşık üç milyon çocuk istismar veya ihmal edilmektedir (Feldman, 2021, s. 191). 

WHO istismar ve ihmal tanımını şu şekilde vermektedir: 

…‘’Çocuğa kötü muamele, 18 yaşın altındaki kişilerin istismar ve ihmalidir. Bir ilişki bağlamında çocuğun sağlığına, hayatta kalmasına, gelişimine veya onuruna fiili veya potansiyel zarar veren her türlü fiziksel ve/veya duygusal kötü muameleyi, cinsel istismarı, ihmali veya ihmalkar muameleyi veya ticari veya diğer sömürüyü içerir. sorumluluk, güven veya güç. Çocuklara yönelik kötü muamelenin genel olarak dört türü kabul edilmektedir: fiziksel istismar, cinsel istismar, psikolojik (veya duygusal veya zihinsel) istismar ve ihmal.’’ 

İstismara maruz kalan çocuk gelişim çağı içerisinde birçok yönden kötü etkilenmektedir. Bipolar yani sınırda kişilik bozukluğu geliştirebilir hatta çoğunlukla dissosiyatif semptomlar göstermektedirler. 

Çocuk istismarı: Çocuk istismarı temelde fiziksel, cinsel ve duygusal olmak üzere üç temel kategoriye ayrılmaktadır. 

Fiziksel istismar: Fiziksel istismar çocuğun morarma, kızarma ya da kırık oluşması durumlarına ulaşacak kadar şiddete maruz kalmasıdır. ‘’Daha çok dövme davranışı şeklinde ortaya çıkmaktadır (Duran, 2021).’’ 

Duygusal istismar: Duygusal istismarın diğer adıyla psikolojik istismar diyebiliriz. Psikolojik kötü muamele içerisinde çocuğa yönelik aşağılamaların, baskıların tümünü içerir. Çocuğa hakaret edici kelimeler de psikolojik istismar olarak değerlendirilmelidir. 

Cinsel istismar: Cinsel istismar çocuğa yönelik temas içeren ya da içermeyen cinsel yaklaşımların tümüdür. Çocuğa yönelik istismar suçunu işleyen kişinin çocukla kan bağının olması ya da bakıcısı yani bakımvereni tarafından ise ‘ensest’ olarak adlandırılır. Çocuğun cinsel istismarı, çocuğa erişkin kimse tarafından cinsel doyum aracı olarak kullanılmasıdır (Deniz, 2015). Cinsel istismarda çocuğun rızasına bakılmaksızın suç teşkil etmektedir. Dolayısıyla istismara maruz kalan çocuğun şiddete de maruz kalmış olması beklenen bir durum değildir. Çocuğun donma tepkisi verebileceği de göz önünde bulundurulmalıdır. Nitekim çocuk istismara maruz kaldığını bile bilmeyebilir. Cinsel suçların gizlenme olasılıklarını arttıran faktördür.

Çocuğa yönelik cinsel istismar vakalarının çoğunluğunu çocuğu tanıyan kişilerden oluştuğunu görmekteyiz. Failin çocuğu tanıyarak istismar etmesi durumu, istismara maruz kalacak çocuk ya da çocukların fail tarafından seçildiğini göstermektedir. Dolayısıyla çocuğun ebeveyn, çevre veya sosyal yaşantısındaki ihmaller göz önünde bulundurularak failin istismar edeceği çocuğu seçmesine etkendir. Çocuk cinsel istismar vakasının üstünün örtüldüğü yaygın olarak bilinmektedir. Çocuğun istismara maruz kaldığını anlamamız gerekmektedir. Çocuklar bazı durumlarda istismara uğradıklarını bilemeyebilirler. Nitekim bilseler dahi ne yapacaklarını bilemeyebilirler. Sonuç olarak, istismara maruz kalan çocukları davranış, tutum ya da yaklaşımlarından analiz edip tespit etmemiz gerekmektedir. 

Temas içermeyen cinsel istismar türleri; cinsel konuşma, teşhircilik, röntgencilik, cinsel dokunma, cinsel sömürü örnek verilebilir. 

Çocuk İhmali:Çocuğun beslenme, güvenlik, eğitim, tıbbi tedavi gibi fiziksel bakımının yapılmaması ya da sevgi, destek, ilgi, bağlanma gibi duygusal ihtiyaçlarının karşılanmamasına ihmal denilmektedir (Deniz, 2015). Çocuğa karşı sevgi göstermemek, ilgisiz yani kayıtsız olmak gibi durumlar yetişkinlik dönemlerinde farklı sorunlara yol açabilir. Nitekim çocuğu yaşam boyu etkileyecek olmasından dolayı çocukluk çağı travması kategorisine girmektedir. Çocuk ihmali kapsamında yer alan fiziksel bakımının yapılmaması çocukta oluşacak psikolojik rahatsızlıklara temel oluşturmaktadır. Çocuğun barınma gibi ihtiyaçlarının karşılanmaması fiziksel ihmal, sevgi, ilgi gibi ihtiyaçlarının karşılanmaması duygusal ihmal kapsamında yer almaktadır.